‘Hoe lang blijf je dit nog doen?’, als ik een euro kreeg voor elke keer dat ik deze vraag aanhoren moest, had ik wel vaker een rondje kunnen geven. Ik heb vragen gehad van jullie hoe ik mijn leven heb kunnen indelen zodat ik kan doen wat ik doe. Mijn situatie is niet ieders situatie, maar allicht kan je er een paar dingen uit meenemen.
De impuls voor mij om te doen wat ik doe kwam van een YouTube filmpje. Ik had hard aan de weg getimmerd en klom de bedrijfsladders vlot op, 7 jaar werkervaring onder de gordel bij niet de minste kweekvijver. Tot het punt dat ik begon te twijfelen aan het ‘waarom’, wil ik dit de rest van mijn leven doen? Alan Watts sprak mij via YouTube toe met de leus ‘What if money is no object?’ en ik schreef m’n ontslagbrief. M’n leven werd er beter van.
Iedereen denkt aan 40 jaren werken en dan rustig met pensioen. Waarom? Dat is ingeprogrammeerd, zo doet iedereen dat en je bent succesvol als je dat doet. Ik wilde geen Lemming zijn (spelletje Lemmings ken je wel toch?) en lekker aan de lopende band staan. Dit was mijn motivatie, momenteel zie ik mezelf nog steeds niet ergens voor langere tijd werken. Ik heb het geprobeerd, een winter doorwerken in NL, maar uhm nee…
Geld is het grootst genoemde probleem. Ik zit in Zwitserland en heb een aardige ski-opleiding en wat jaren ervaring, ik houd geld over aan een seizoen. De zomer is het grootste geld-gerelateerde probleem. Wat doe je? Reizen of werken? Je kan altijd aan de bak in de outdoor, horeca, whatever. Ik heb geluk gehad dat ik vanuit mijn verleden en met mijn ervaring een redelijk gevraagde skillset heb en daarmee lekker kan zzp’en. Lang leven alle flexibilisering. Ik schrijf dit daarom vanuit m’n camper in de poolcirkel in de zomer van 2019.
Onderdak is een dingetje. Idealiter woont iemand in de winter in jouw huis, dit is makkelijk te doen in de Randstad. Al woon je in het buitengebied kan dit lastig als wat zijn. Ik heb geen huis. Ik probeer bij m’n opdrachtgever in de buurt een zo goedkoop mogelijk iets te vinden (groepsaccommodatie in Lage Vuursche was het vorig jaar, leuk mountainbiken overigens daar). Voordeel en nadeel is dat je niet gebonden bent. Mijn spullen liggen verspreid tussen Amsterdam en Lenzerheide op verschillende plaatsen, haha.
Je relatie of je huisdier moeten niet bestaan of moeten het ok vinden dat jij je een winter onttrekt aan normale omgang. Makkelijker is het om geen van beide te hebben, bestaat het probleem niet meer en kan je misschien een like-minded persoon aan de haak slaan. Talking about makkelijker maken. Saampjes op seizoen gaan kan natuurlijk ook, genoeg goede voorbeelden, genoeg gestrande voorbeelden; is gewoon een rough test. Fikkie vindt het misschien niet leuk dat jij zo veel van huis weg bent.
Ik denk zelf dat het probleem, the elephant in the room, lef is; jezelf in de ogen kijken. Niet dat ik als angsthaas een barre man ben, nee, anders. Durf jij je leven om te gooien en een beetje onzeker bestaan te bestaan. Je kan altijd weer terug naar waar je was, de economie zit nu ff mee. Opleiding en werkervaring tellen zwaar mee, je netwerk moet je warm houden, je skileraar uitje moet je kunnen verkopen als een plus.
Mijn tip: Doe het, voor je het weet zit je verscholen in de vicieuze cirkel van huisje, boompje, beestje en komt er nooit meer wat van. Seriously, dat heb ik al zo vaak gehoord. Alleen het hoogseizoen lesgeven kan, maar is gewoon hard werken, niks meer. Een seizoen is anders, beter, vrijer.
