Wonen, werken en leven in een skigebied is mijn droom. Je hoort het vaker van andere leraren: “Living the dream mate!”. Het klopt, kunnen zeggen dat de berg je kantoor is, is ontzettend vet. Elke dag de piste op gaan met je klas of met vrienden is fantastisch. De kansen en kortingen die je aangeboden krijgt zijn even geweldig. Maar er kleven ook nadelen aan het beroep van een ski- of snowboardleraar. Een opsomming.
Heimwee
Alhoewel dit vaak ondergedaan wordt als iets niet-bestaands, is dit toch echt een ding. Ski- en snowboardleraren zijn meestal nog jonge gasten of dames die vaak nog niet voor zo’n lange aaneengesloten periode zo ver van huis zijn geweest. Daarnaast ben je weg van vrienden, ouders en alles wat je leven comfortabel maakte. Niemand die ik hier in Whistler Blackcomb heb gesproken heeft niet last gehad van homesickness.
Het positieve hieraan is dat ten eerste (bijna) iedereen dit ondergaat en ten tweede dat de sneeuwschool hier erg alert op is. De managers en supervisors geven oprecht om je en ze zijn er van bewust dat heimwee een ding is.
Fysiek
Inmiddels zit ik op een ‘streak’ van negentien dagen. Negentien dagen achter elkaar heb ik op de ski’s gestaan. Het is mijn record maar het tekent ook iets anders. Skiles geven is een fysiek beroep en het is niet vreemd om een blessure op te lopen. Gemiddeld raakt er elke 2.000 uur dat er les wordt gegeven een leraar geblesseerd in mijn divisie. Dat lijkt heel weinig maar als je er rekening mee houdt dat er op sommige dagen meer dan 100 leraren aan het werk zijn wordt het opeens heel veel.
Veel voorkomende blessures zijn klachten aan knieën, skieduimen en hoofdletsels, maar de meeste voorkomende is fysieke vermoeidheid. Skileraren skiën veel voor hun werk en op hun vrije dagen gaan ze nog harder dan tijdens hun skilessen.
Geld
Een simpele economiestudent kan uitrekenen dat de baten van een Nederlandse skileraar in Canada niet opwegen tegen de kosten daar van. De kosten van het verkrijgen van een visum, betalen van de vliegticket en het betalen en onderhouden van al je equipment haal je tijdens één seizoen er nooit uit. De meeste skileraren hebben meerdere paar ski’s en sommige hebben meerdere paar skischoenen. Het loon daarentegen van een skileraar (afhankelijk van je diploma’s en ervaring) hangt meestal net boven het minimumloon.
Gelukkig
Desondanks al deze negatieve punten ten opzichte van het bestaan van een skileraar ben ik nog steeds ontzettend gelukkig met mijn keuze. Whistler Blackcomb is een prachtig gebied met uitzonderlijk veel kansen en mogelijkheden, elke dag sta ik op met een glimlach omdat ik mag skiēn voor m’n werk en heb ik het gevoel dat ik in m’n eigen gecreëerde droom leef.
Wat vinden jullie het grootste negatieve punt van het bestaan van een skileraar? Of waan jij je altijd in je eigen droom?
