Tussen de kerst- en krokusvakantie hebben we als skileraren te maken met volle groepen. Kort na de krokusvakantie is de grootste drukte voorbij. Met de paasvakantie zullen de boekingen weer stijgen, maar de tweede en derde week van maart zijn vooral populair onder studenten en vriendengroepen. Maar geen boekingen betekent voor veel leraren geen inkomen. Hoe zit dat contractueel gezien dan?
Het is misschien wel het saaiste onderdeel om over te schrijven, maar zeker één van de belangrijkste dingen om goed op orde te hebben: je contract bij de skischool. Iedere werkgever werkt met andere contracten (of zelfs helemaal zonder). Het is daarom erg belangrijk om jouw contract niet zomaar te ondertekenen en goede afspraken te maken, want er kunnen nog wel eens wat haken en ogen aan een seizoenscontract zitten.
Fixed-term contract
De skischool waar ik voor werk biedt een ‘fixed-term contract’. Dit betekent dat je een vast inkomen hebt per maand, ongeacht hoeveel uren je werkt. Eventuele overuren worden aan het einde van het seizoen uitbetaald. Heb je minuren dan worden deze gecompenseerd met overuren of vakantiedagen. Mocht je aan het einde van de rit alsnog minuren overhouden, dan heb je geluk gehad en mag de skischool deze uren niet van je laatst verdiende loon afhalen. Pas wel op, want sommige skischolen pretenderen dat recht wel te hebben. Zaak is daarom om goed je rechten én je contract te kennen zodat je niet voor verrassingen komt te staan.
Zo staat bijvoorbeeld in mijn contract dat de skischool het contract kan beëindigen wanneer er geen voldoende werk meer is. Mijn collega van de snowboardschool Sonja kwam daardoor afgelopen maart ineens zonder werk te zitten en moest noodgedwongen op zoek naar een baantje om de laatste maand van het seizoen toch nog door te komen.
Uitbetaling op basis van je gewerkte uren
Niet alle skischolen bieden echter een vast inkomen. Het kan ook zijn dat je enkel je gewerkte uren uitbetaald krijgt. Een spaarpotje opbouwen in het hoogseizoen is daarom niet overbodig, want door de rustige weken in bijvoorbeeld de maand januari kun je aardig krap bij kas komen te zitten. Een aantal skileraren die ik ken werkten daarom in de rustige weken (of gewoon het hele seizoen) bij in een bar of hebben een ander baantje in het dorp gehad.
Niet op een houtje hoeven bijten
Laten we eerlijk zijn, werken als skileraar is geen vetpot. Zeker niet als het je eerste seizoen is en je je nog moet bewijzen. Nu ben ik hier ook geen skiles gaan geven voor het geld, maar mijn loon ging er iedere maand toch wel aardig snel doorheen vanwege alle feestjes, etentjes en mijn vrije dagen waarop ik graag een ander gebied ging verkennen. Ik besloot daarom in februari toch nog extra werk te zoeken om de laatste weken niet op een houtje te hoeven bijten. Of het moeilijk was? Helemaal niet! In Mayrhofen lag het werk voor het oprapen. In verschillende barren zochten ze het afgelopen seizoen continu personeel: Achter de bar, als glazenhaler of als propper. Omdat ik al enkele jaren ervaring had in de horeca kon ik bij twee barren direct aan de slag.
Of ik kan spreken voor andere gebieden weet ik niet. Maar tijdens je seizoen leer je snel genoeg mensen en bouw je connecties op die je kunnen helpen bij het vinden van extra werk. Maar laten we eerlijk zijn: er gaat niets boven het werken in de buitenlucht met iedere dag een fantastisch uitzicht en heerlijk verse sneeuw!
