Praten, goed of slecht?

Stel, jij moet iemand via de telefoon uitleggen hoe je de Nachtwacht schildert en hoe de emoties van de gezichten eruit zou moeten zien. Zou dat goed komen denk je? Same here. Toch doen we dit dagelijks, we zeggen heel veel en nemen aan dat het precies zo aankomt als wij denken, maar kunnen we dat wel aannemen?

 

Ik communiceer. Ik zend middels dit schrijven een boodschap naar jullie, mijn lezers, jullie ontvangen de boodschap. Ik probeer mijn boodschap zo te formuleren dat ik denk dat dit bij jullie precies zo aankomt als ik dat voor ogen heb. Waarom moet ik daar soms bij nadenken, is toch zwart op wit? Is toch duidelijk? En precies daar gaat het fout.

In communicatie gaat veel verloren.

Een heel simpel voorbeeld: Vraag een Engelsman te doen alsof hij een biertje tapt, vraag dit ook een Nederlander. De Engelsman doet er vreselijk lang over, gebruikt z’n hele arm en maakt grote halen om bier te pompen. De Nederlander is snel klaar en bedient de tap met een polsbeweging als ook het kantelen van het glas. Jouw verzonden vraag gaat uit van een aanname, de ontvanger ontcijfert en verwerkt volgens wat hij/zij denkt dat bedoelt wordt. Dit is niet (alleen) een internationaal probleem. Vraag aan honderd mensen om aan te geven wat ongeveer 40cm is, 100 verschillende antwoorden.

Verbale communicatie

Verbale communicatie is in het bewegingsonderwijs een lastige. We zijn zo gewend om veel te praten, dat we soms verzanden in onze eigen spraak moerassen. Hoe kan je een reeks bewegingen zo uitleggen, zodat grootte, snelheid en timing precies kloppen zoals jij dat bedoelt? Onmogelijk, de ontvanger verdraait weer het een en ander en – als kers op de taart – is hij zo beweeglijk als een student op zaterdagmorgen.

Dus, hoe pakken we dit beter aan?

Hoe gaan we dit oplossen? De enige weg om het beeld van een beweging 1-op-1 in het hoofd van je klant te krijgen is door dit voor te doen. Optisch missen we niks, we hebben alleen een gewisse tijd nodig om ons bewegingsplan te maken. Daarna is het een vraag van voldoende oefenen, nadoen, corrigeren, videoanalyse en meer oefenen.

Misschien heb je al eens gehoord van een parasitaire beweging? Komt erop neer dat als jij een beweging voordoet de klant dit voor 100% wil nadoen, inclusief eventuele gekke trekjes die je hebt. Het is daarom belangrijk om zo te skiën dat alleen die bewegingen te zien zijn die er toe doen! Zie ook mijn blog over demo’s skiën.
Kort door de bocht: We praten teveel, we skiën te weinig. We moeten meer meters maken, zuivere en nuttige demo’s skiën. Zoveel mogelijk bewegingsopgaven maken en voldoen binnen de gegeven tijd. Elke meter die we meer skiën helpt bij het leren skiën.

Mijn tip: Laat je klanten veel kijken, niet luisteren. Kijk naar ze als ze afdalen, corrigeer 1 punt kort verbaal en doe een aangepaste demo voor dit punt. Repeat.

Share:

Facebook
WhatsApp
Email

Related Posts

Hoe overleef ik… een broekplasser?

Vóór en dóór sneeuwsportleraren is natuurlijk het motto van ons platform. Wij delen graag onze ervaringen met jou, middels onze ‘Hoe overleef ik…’ reeks. Deze

Techniekblog ‘Hochachse’

De mens heeft verschillende assen in het lichaam om mee te bewegen. Deze bestaat uit een verticale, frontale en sagittale as. Voor het correct uitvoeren