Een makkelijk onderwerp zou je denken, je neemt de stap naar een volgende piste als je gasten (zowel kinderen als volwassenen) goed van een piste afkomen. Maar wat is dan ‘goed’? Laat me jullie meenemen naar afgelopen week: ik had voor het eerst een groepje kinderen mee de zwarte piste afgenomen! Hartstikke leuk natuurlijk, maar toch ook best wel spannend voor de eerste keer. Benieuwd hoe ik de keuze maak om naar een moeilijkere piste te gaan met mijn gasten? Lees dan snel verder!
Van ”groen” naar blauw
De stap van de oefenweide/oefenpiste (groen) naar de blauwe piste klinkt misschien niet als de meest heftige stap, maar kan dat voor sommige mensen wel zijn. Bij ons in Gerlos starten de beginnende kinderen de week op de oefenweide beneden in het dorp. Hier oefenen ze net zo lang met de pizzapunt tot ze kunnen remmen en enigszins bochtjes kunnen maken. Vervolgens gaan ze mee de berg op, naar de oefenpiste waar ze op een vrij vlak gedeelte in een rijtje achter de skileraar aan skiën. Mocht het hele groepje op een redelijk tempo in jouw spoor kunnen blijven zonder al te vaak te vallen, dan kunnen ze een stapje verder en gaan ze naar een steiler stuk.
Ik zeg hier expres ‘het hele groepje’ aangezien het belangrijk is dat iedereen van je groep mee kan. Als skileraar is het belangrijk dat je je altijd aanpast aan het tempo/kunnen van de ‘zwakste’ van je groep. Mocht het achter de leraar aan skiën op een wat steiler stuk ook goed gaan, dan is het tijd om de piste op te gaan.
Zelf ski ik vaak nog een paar extra rondjes op de oefenpiste om er zeker van te zijn dat het op de piste ook echt goed gaat. Naast het eigen kunnen van de kinderen heb je natuurlijk ook te maken met andere omstandigheden zoals de sneeuw (meer bulten etc.) én meerdere medeskiërs. Dus liever een rondje extra op de oefenpiste zodat je zeker bent van je zaak, dan dat je halverwege de blauwe piste staat met een groep huilende en vallende kinderen en niet meer terug kunt ;).
De beginnende volwassenen beginnen hier op hetzelfde vlakke gedeelte als waar de kinderen na de oefenweide naartoe gaan en oefenen hier ook met het remmen en bochtjes maken in pflug. Zodra zij hier ook in het spoor van de leraar kunnen blijven en mooie bochtjes kunnen maken kunnen ook zij een stapje hoger. Gaat dit bij een steiler stuk nog steeds goed, dan kan de stap gezet worden naar de piste.
Van blauw naar rood
De stap van de blauwe naar de rode piste vind ik persoonlijk vaak wat makkelijker te maken. Dan weten je gasten al hoe het er op de piste aan toe gaat en hebben ze vaak toch al wat ski-ervaring. De angst en bangigheid is bij deze stap over het algemeen ook wat minder aanwezig dan als men voor het eerst de piste op gaat, wat het al wat makkelijker maakt.
Met mijn groepen (zowel kinderen als volwassenen) doe ik veel oefeningen op de blauwe piste. Hoog-laag bewegingen, belastungswechsel, en ga ik langzaam maar zeker oefenen om richting parallel skiën te gaan in plaats van alleen maar skiën in pflug. Kunnen de gasten op een redelijk tempo van de blauwe piste afkomen en skiën ze soms al een beetje parallel? Dan is het tijd voor iets moelijkers. Zelf heb ik een bepaalde volgorde van pistes hier in het gebied als ik het wat moeilijker wil maken. Van een ‘lichtblauwe’ piste naar wat ‘donkerder blauw’, naar ‘lichtrood’ en uiteindelijk naar een wat moeilijkere rode piste.
Van rood naar zwart
De stap van rood naar zwart heb ik, zoals is te lezen in de intro, van de week voor het eerst gemaakt met mijn kinderklasje. Voor het eerst in mijn skileraressencarrière stuurde ik mijn kids van de zwarte piste af. Een beetje spannend vond ik het wel eerlijk gezegd. Wat achteraf eigenlijk totaal niet nodig was. Het werkt namelijk ongeveer hetzelfde als bij de overstap van blauw naar rood. Als je gasten eenmaal zo ver zijn dat ze op een redelijk tempo en redelijk parallel van een rode piste af kunnen skiën, kun je kiezen voor een wat moeilijkere rode, of een ‘lichtzwarte’ piste waarna je door kunt gaan naar wat moeilijkere zwarte pistes.
Hartstikke leuk natuurlijk als je gasten een zwarte piste af kunnen zodat je eigenlijk overal in het gebied naartoe kunt skiën. Let wel dat je niet alleen maar van ‘donkerrode’ of zwarte pistes gaat met je gasten als ze hier ‘redelijk’ vanaf komen. Op een blauwe piste kan je namelijk ook heel veel leren!
