Jullie kennen het gezegde vast wel: “never get a second chance to make a first impression”. Wat mij betreft geldt dat even goed voor indrukken in een skigebied. Ik ben afgelopen zaterdagochtend aangekomen in Whistler Blackcomb nadat ik drie dagen heb doorgebracht in Vancouver. Ik ben inmiddels al meer dan een week aan het overlopen van de eerste indrukken die ik graag met jullie wil delen!
Canadezen
Iedereen heeft vast wel is gehoord dat Canadezen vriendelijk zijn. Ik kan dat bevestigen; Canadezen zijn niet alleen buitengewoon vriendelijk maar ook bijzonder tolerant en extreem behulpzaam. Je kan een Canadees alles vragen en je krijgt een antwoord. Tijdens mijn overstap op de luchthaven van Toronto kon ik de weg niet vinden. Toen ik een vraag stelde aan een medewerker heeft hij me door de hele luchthaven begeleid naar de check-in balie.
Maar ik heb ook ondervonden dat Canadezen redelijk zijn en dat ze daardoor soms streng en bijna onaardig zijn. Toen ik mijn visum op ging halen bij de immigratiedienst moest ik een aantal vragen beantwoorden over mijn visumaanvraag. De antwoorden moesten namelijk worden gecontroleerd. Mij ging het aardig af en binnen no-time had ik mijn visum binnen. Bij de jongen naast mij ging het niet zo soepel. Zijn antwoorden waren afwijkend van zijn aanvraag en dat kreeg hij te horen.
Vancouver
Na aankomst in Vancouver, heb ik de eerste drie dagen daar doorgebracht. Naast dat ik een aantal dingen moest regelen (zoals een bankrekening en simkaart), wou ik graag de toerist uithangen. Vancouver is een absurde city met grote suburbs en een downtown met gigantische skycrapers. Ik ben onder andere Stanley Park in geweest en ik heb rondgekeken in de Olympic Village. Daarnaast vindt je ongeveer op elke hoek van de straat wel een Starbucks, McDonalds, Subway of een Tim Hortons. De obesitas is soms moeilijk te ontwijken.
Whistler
Na een drietal nachten te hebben doorgebracht in Vancouver ben ik op de bus gestapt richting Whistler. De reis alleen al is adembenemend. Je rijdt over route 99 langs de uitmonding van de oceaan en talloze eilanden. Na een uur rijdt de bus de bergen in langs Squamish en Whistler Creekside waarna je aankomt in Whistler Village.
Whistler Blackcomb is een gebied zoals ik het nog nooit heb gezien. Whistler village is massive; je vindt er winkels van alle grote (wintersport)merken, restaurants, vier Starbucks en talloze uitgaansgelegenheden. Helaas ligt er nog te weinig sneeuw om te skiën, maar ik krijg het gevoel dat ook het gebied en de pistes gigantisch zijn.
De skischool
Het overgrote deel van de first year staff (wat ik ben) slaapt in een appartementcomplex iets hoger gelegen dan Whistler Village. Hier worden in totaal 1.300 man aan personeel gehuisvest. Ik slaap zelf in een appartement met drie anderen: een kok, outdoor ranger en nog een andere skileraar.
Het gebied bestaat uit twee bergen: Whistler & Blackcomb. Vandaar dat de snowschool ook is ingedeeld in verschillende afdelingen. Ik ben onderdeel van de Blackcomb Schools afdeling. Schools betekent dat ik les ga geven aan de zogenoemde secondary schools. Dit zijn basis- en middelbare scholen uit de regio die hier een dag les krijgen. Om je een idee te geven van hoe gigantisch mijn afdeling is: op de drukke dagen krijgen wij 800 kinderen wat neerkomt op 100 leraren die alleen al in Blackcomb schools zitten. Andere afdelingen van de snowschool zijn onder andere Whistler Kids, Whistler Schools en Blackcomb Kids.
Daarnaast ben ik ook uitgenodigd om vanaf halverwege januari mee te doen met de Club. Club is voor lokale kinderen uit de buurt die elke week op zaterdag of zondag komen skiën met ons.
Zoals je waarschijnlijk wel heb gelezen, zijn mijn eerste indrukken fantastisch. Whistler is bizar en ik heb nog nooit iets vergelijkbaars gezien. Vancouver was ongelofelijk vet om te zijn en ik heb een niet te temmen behoefte om te gaan skiën. Er is nog niks bevestigd maar het lijkt er op dat we volgende week dinsdag de piste op kunnen. Ik ben al aan het duimen dat dat eerder wordt!
