Je herkent het wel: tijdens het lesgeven worden er nonstop vragen gesteld, door zowel kinderen als volwassenen. Van beide doelgroepen hebben wij de oren aan het wapperen gehad, de schoenen die uit vielen en de broek die afzakte. Met vlagen rolden we over de grond van het lachen, en met vlagen raakten we uitermate gefrustreerd: De zoveelste keer ‘’waar gaan we heen?’’ … Nou, wat dacht je van omlaag?
Daaruit is het plan ontstaan om als Team Sneeuwsportleraren.nl een mooie collectie te maken van de leukste vragen, gesprekken en mededelingen van afgelopen seizoen. Heb jij nog prachtstukken waarmee je ons lijstje kan aanvullen? Laat het ons weten in de comments!
Kelly
In het skigebied waar ik lesgeef, is het Hexenwasser een groot ding voor de kinderen. Bij het Hexenwasser zijn twee heksen die toverdrankjes maken en snoepjes uitdelen. Diezelfde snoepjes hebben we van de skischool ook en tijdens de eerste keer dat ik weer snoepjes uitdeelde nadat we bij de heksen waren geweest, was het voor de kinderen duidelijk: ik deel heksensnoepjes uit dus ik ben stiekem ook een heks! (Na wat navragen werd gelukkig wel duidelijk dat dit écht alleen op het uitdelen van dezelfde snoepjes gebaseerd werd 😉 )
Nádja
Nederlanders kunnen op vakantie soms best luidruchtig zijn, zo ook de vader van Guus. Tijdens de indeling is het altijd hectisch; kinderen moeten voorskiën en worden vervolgens op niveau ingedeeld. Guus wordt bij mij in de groep ingedeeld. Het moment dat de vader van Guus dat ziet schreeuwt hij over de piste naar een vriend van hem “GUUS ZIT BIJ DIE KNAPPE JUF!” denkende dat ik hem niet versta in het Nederlands. Toen ik mij omdraaide en antwoordde met “bedankt voor het compliment” droop de man snel af. De rest van de week werd Guus door zijn moeder gebracht……
Kees (6) wijst naar het Gipfelkreuz en vraagt; “juf, is dat het kruis van Jezus?”
Aan het begin van het seizoen, als de eerste sneeuwdump helaas nog op zich laat wachten, zijn er maar twee (opgespoten) pistes open in het hele gebied. Onze nieuwe gast is beledigd dat wij geen offpiste les kunnen aanbieden. Geheel boos verlaat hij het kantoor terwijl hij roept dat hij dan naar de concurrent zal gaan… Blijkbaar sneeuwt het bij onze collega’s aan de overkant van de straat wel 😂
Kryschja
Skiles geven aan volwassenen heft zo zijn voordelen. Na 20 minuten privé-les aan een volwassen man: ‘’can you please take me to the après-ski so we can get ourselves a beer?’’
Een paar minuten later:
Je volwassen gasten die vragen: ‘’Geef je hier ook skiles in de zomer?’’ (en nee, ze bedoelen dan niet op de gletsjer…..) (was het maar zo’n feest!)
Terwijl de sneeuwgrens op 1000m ligt en het dorp onderaan een stijle rotswand op 600m, toch even vragen of ze de dalafdaling kunnen doen…
Na een rondje met de gondel en de stoeltjeslift, en zo’n 50m op de ski’s (ongeveer 45 minuten), bedankte mijn Amerikaanse gast mij hartelijk voor de ‘’extraordinairy experience’’ (waanzinnige ervaring). Ze gaf me 20 euro fooi en vroeg me of we dit morgen weer konden doen. Vervolgens liep ze helemaal in haar nopjes weg. – Ehhhhh!?
De mama van Maud, een meisje van 9 jaar met autisme, vroeg aan haar: ‘’Wil je dinsdag nog een keer skiën met Kryschja? Om 9.00uur is dat dan’’.
Maud: “Dat is wel erg vroeg… Maar voor Kryschja kom ik mijn bed wel uit!’’Heartbreaking!
Kind: Maar skijuffen vallen toch nooit met skiën?
Kryschja: Klopt. Skileraren vallen nooit.
* eerder die dag……
Lisanne
Kind: “Juf, heb jij kinderen?”
Lisanne: “Nee, ik heb nog geen kinderen!”
Kind: “Huh, maar je bent toch juf? Juffen zijn toch ook altijd al moeder?!”
Lisanne: “Wat willen jullie eten vandaag? Er is spaghetti, spätzle of patat met kipnuggets!”
Kind: “Maar juf, ik mag van mama geen patat met kipnuggets maar dat wil ik wel graag…”
Lisanne: “Hm, ja dan moet je maar spaghetti eten toch?”
Kind: “Ja maar juf, als we nou gewoon niks tegen mama zeggen, mag ik dan van jou wel patat eten?”
Eindstand: kind eet twee volle borden patat met kipnuggets. Misschien ook maar beter, want anders was dit het eindresultaat geweest…:
Kind: “Papa doet snowboarden en mama skiën, maar papa is heel slecht want die valt altijd… En dan noemt mama hem domme sukkel! Dus misschien moet papa op snowboardles met andere kindjes, net als ik…”
Elske
Het meisje waaraan ik privéles gaf remde af maar draaide een beetje te ver door waardoor ze in omgekeerde pizza stond. ‘Dit was expres juf, dit is de eerste balletpositie’
Een privétje van Kryschja bleek overigens ook al bekend te zijn met deze positie:
Kind: ‘Juf ben jij getrouwd?’
Elske: ‘Nee dat ben ik niet’
Kind: ‘Dan ga ik wel even iemand zoeken die verliefd op jou is oké?’
Kind: ‘Juf, zijn er dieren in Oostenrijk?’
Elske: Nou……
Als de lift stil staat: ‘Juf ik denk dat de batterijen van de lift op zijn’.
Op de dalafdaling: ‘Diese blöde steilhang, die mag ich nicht!!!’ (4 jaar)
‘Ik wil de kamelenbaan skiën!’ (Wellenbahn)
Resultaat:
Kind: ‘Zitten die volwassenen ook op skiles?’
Elske: ‘Ja.’
Kind: ‘Hoezo dan? Die kunnen toch allemaal al skiën’
Kind: ‘Juf, heb jij je haren geborsteld vanochtend?’
Elske: ‘Ja, hoezo?’
Kind: ‘Zo ziet het er anders niet uit..’
Maud
Kind: ‘Juf, mijn moeder is 13’
Maud: ‘Nou, ik denk het niet’
Kind: ‘Jawel ze is echt 13!!’
Maud: ‘Hoe oud ben ik dan denk je?’
Kind: ‘43?’
Kind: ‘Juf, zijn die hekken op de bergen om koeien op te vangen?’
Maud: ‘Ja, goed gezien’……..
Matthijs
Niet alleen de gasten maken je aan het lachen, ook een skileraar kan wel eens een flater slaan… Afgelopen winter hoorde ik nog: “squeeze your balls” in plaats van “stand on the balls of your feet”. Offe, “thrust your hip forward like you’re really trying to impress your bedpartner”….. Alright!
Fréderique
*terwijl je met een collega samen staat*
Kind (6): “Juf zijn jullie verliefd?”
Fréderique: “Verliefd? hoezo?”
Kind: “Nou jullie hebben dezelfde jas aan en dat hebben mijn mama en papa ook altijd”
Kind: “Juf wat zijn die dingen?”
Fréderique: “dat is een ankerlift”
*kijkt heel geschrokken*
Kind: “Juf dat kan niet hoor, ankers zitten onder een boot, nu drijven er allemaal boten weg, omdat wij ze als lift gebruiken.”
Kind: “Juf je hebt gelogen!”
Fréderique: “hoezo? wat is er aan de hand?”
Kind: “Je had gezegd dat we pannenkoeken gingen eten die in stukjes zijn, maar dit zijn gewoon dikke poffertjes!”
Tetje
In Japan was ik met mijn 4-jarige privétje naar de meest bijzondere landen gevlogen in ons zogenaamde vliegtuigje. In de stoeltjeslift vraagt ze me of we nu naar “the Mongolia” kunnen. Dus ik antwoord: “To ski to Mongolia is a bit far”. Maar ze was stellig dat dat ècht wel kon! Ik had werkelijk géén idee wat ze bedoelde. Ik heb haar toen gevraagd hoe ze zich dat voorstelde: “Well, we ski to the other side and go in that box with our skis and then we are in the Mongolia”. “Aaah.. the Gondola”
Ze wilde met de gondel…
Bo
Kind: “Juf, moet je hiervoor eigenlijk goed kunnen skiën?”
Bo: “Wat denk je?”
Kind: “Nou, ik denk eigenlijk van niet”….
Thanks he….
Sarah
Leerling van een middelbare school, op de 3e skidag: ‘’Hoi juf, mijn skischoenen zitten vandaag niet zo lekker’’.
Dus ik kijk naar beneden, ja hoor skischoenen al een ochtend verkeerd om aan….!
Ik stond beneden bij de sleeplift. Komt er een kindje weer naar beneden geskiet.
‘’Juf, de lift deed het ineens niet meer…’’. Wat blijkt? De pannenkoek was uit de sleeplift afgevallen, en had de sleeplift nog in zijn hand.
Tijdens een privéles had ik leerling met down. Noemt mij de hele week lang ‘’schatje’’, maar zodra ik haar schatje noem heel boos worden dat ze dat niet is.
Nog een privéles met een leerling met down
Samen fotos maken, in plaats van cheese roepen als we een foto maken, de naam van de hond roepen, als ik vraag waarom de naam van de hond zegt ze: “Ik word zo blij als ik aan hem denk!”. Aaahw, cute!
Bij de opening van de week vertel ik met wie ik ga skiën die week. Wanneer ik dat vertel is mijn leerling, een jongen van 14, mega enthousiast en geeft zijn vader een high-five, want hij krijgt nu eindelijk eens skiles van een meisje, en ook nog eentje met lange haren!
Laura
Om 9.45 uur worden de kids altijd gedropt bij mij bij het verzamelpunt. Één van de moeders van de kinderen van mijn groepje kwam me vertellen dat papa het altijd heel leuk vond om zijn dochter naar de skiles te brengen, omdat ze zo’n knappe skilerares heeft. Opzich een leuk compliment natuurlijk, maar ook een beetje gek. De moeder zegt er ook nog bij: ”Jaaa, kijken mag, maar kopen natuurlijk niet hè!” met een brede glimlach en knipoog. Ik lach even mee en maak dat ik zo snel mogelijk weg kom met mijn groepje! Het was niet echt een jonge, knappe vent… ;-). ….Je begrijpt ook vast wel dat de vader zich geen houding meer wist te geven toen hij zijn dochter kwam ophalen tijdens de lunchpauze.
Ik heb op een zaterdag privéles gegeven aan een Engels meisje. Ze had de hele week les gehad van een andere leraar, die ze helemaal geweldig vond. Hij gaf op zaterdag altijd de lokale kids les en daardoor kon hij haar geen lesgeven. Ze is 2 uur lang verdrietig geweest en heeft gehuild, omdat ze les kreeg van mij en niet van hem… * auw *
Maar het leukste blijft toch hoe gelukkig sommige kids zijn als ze je een jaar later weer zien, en zeker als ze weer met jou als leraar en met een aantal dezelfde kindjes in het groepje zitten. Dat is toch een teken dat je je werk goed doet 😉
