Deze week neem ik, Elske, jullie mee in mijn skileraren leven. Al 7 jaar geef ik les bij Schneesportschule Asitz in Leogang. Deze winter ben ik er weer eens het hele seizoen!
Vrijdag
Het is de vrijdag voor de ‘Holländische wochen’. Het is rotweer en ik ben vrij. Eigenlijk wilde ik de worldcup gaan kijken in Saalbach maar het weer is te slecht om er naar toe te kunnen skiën. Bij het ontbijt overleg ik met collega’s wat we dan gaan doen. Na alle zonneschijn van deze winter zijn we te verwend geraakt om met natte sneeuw nog te gaan skiën. We besluiten een dagje naar Salzburg te gaan. Even weg uit het skilerarenleven, even een dagje ergens anders. Op het moment dat ik in mijn spijkerbroek het andere skilerarenhuis binnenstap gaat mijn telefoon. Iedereen weet wat dat betekent. WERKEN! Of ik alsjeblieft zo snel mogelijk kan komen. En zo sta ik in no time (met geleende skibroek en sokken) op de skischool.
Zo zijn opeens in no-time mijn plannen gewijzigd. Gelukkig zijn het drie leuke Nederlandse meiden die ik twee jaar eerder al les heb gegeven! Ze zijn nu alweer wat ouder en hebben tussendoor flink kunnen oefenen, dus we kunnen lekker volle bak skiën. Als ik ’s avonds terug kom hebben mijn collega’s lekker geshopt in Salzburg, maar ik ben stiekem toch wel blij dat ik weer de hele dag op de ski’s stond. Het was een lekker dagje zo!
Zaterdag
De volgende dag willen de meiden van gister graag een tochtje maken naar Hinterglemm. Omdat het zulk mooi weer is beginnen we al om 9 uur zodat we ruim de tijd hebben. Meer dan een uur voor tijd zijn we al bij de afgesproken lunch plek. Dan maar wat extra’s rondjes! Na de lunch moeten we weer terug richting Leogang. We komen nog even langs de piste waar gister de WorldCup was, maar die we niet naar beneden mogen vandaag. De meiden beginnen nu toch wel vermoeid te raken na zo’n lange dag skiën. En om eerlijk te zijn, ikzelf ook! Ze gaan hard! Om half 4 komen we voldaan aan in Leogang. Nog even een drankje met de ouders bovenop de berg en dan ski ik zelf naar beneden.
’s Avonds gaan we uiteten met wat collega’s in het dorp. Even met een klein groepje onderweg is soms ook wel lekker. We maken ons op voor de volgende dag. Binnen de skischool is er al een kleine stress voelbaar, de Nederlanders komen eraan! Even later komt dan ook het rooster binnen, 150 kinderen worden er morgen ingedeeld. Dat is voor onze skischool een hele hoop. De ochtendmeeting wordt dan ook maar meteen een half uurtje vervroegd zodat iedereen op tijd klaar is.
Week (van de Hollanders)
Zondagochtend ben ik dan al vroeg op de skischool zodat ik even in rust mijn schoenen kan aantrekken en kan helpen met opbouwen. Ik krijg deze week een kindergroep. Sinds dat ik dit jaar mijn Landes 1 heb gehaald mag ik steeds de hogere groepen draaien. Ondanks dat ik de kleintjes leuk vindt, is het ook wel lekker als je groep zelf de spaghetti kan snijden/jas uit kan trekken/lift in kan stappen. Ik krijg een groep met alleen maar Nederlandse jongens. Flink aanpoten dus. Het wordt een mooi en warm weekje waarin we vooral bezig zijn met het verbeteren van korte bochten en carven. Donderdag, tijdens de race, starten we bovenaan de grote slalom, de jongens zijn allemaal trots op zichzelf. Aan het eind van de middag is de prijsuitreiking. Gelukkig dit keer geen tranen, iedereen is tevreden met zijn plek en medailles. De tijden liggen ook niet verder dan 3 seconden uit elkaar dus dat scheelt weer! Morgen wordt mijn groep samengevoegd met een andere groep en zullen ze skiën mijn collega. Op het rooster dat in onze whatsapp groep verschijnt zie ik dat ik privé heb. We zullen zien wat dat wordt!
Na de prijsuitreiking moet ik meteen naar huis om te douchen en eten. Drie keer per week werk ik in een restaurant in het dorp. Dus snel mijn dirndl aan en dan hup de bediening in. Deze week zit het restaurant (natuurlijk) vol met Nederlanders. Mijn collega’s zijn blij dat ik de meeste gasten gewoon kan verstaan. Zo is er bijvoorbeeld en groep jongens die een weddenschap voor 100 euro aflegt of ze een ‘knödel’ in mijn dirndl blouse kunnen gooien. Ze twijfelen te lang dus ik neem snel het bord weg en grap meteen ‘Ik neem deze even mee maar voor 100 euro had ik het zelf gedaan’. Verschrikt kijken ze op. Ze hadden er geen rekening mee gehouden dat ik Nederlands spreek!
Vrijdag
Mijn privé van vrijdag is een man uit Singapore, die in Oostenrijk is voor zijn werk. Hij had vandaag even vrij en heeft voor een uurtje geboekt maar wil misschien wel verlengen. Uiteindelijk blijkt het niet echt een talent. Het is voor hem dan ook wel de eerste keer dat hij sneeuw ziet. Na een half uur lukt het hem eindelijk een klein beetje vooruit te lopen op de ski’s. We zijn dan nog niet eens van de verzamelplek af! Het zweet gutst van zijn voorhoofd (‘Ik wist niet dat je kon zweten in de sneeuw’) en om eerlijk te zijn gutst het ook van mijn hoofd. Ik besluit hem uiteindelijk op de lopende band te zetten zodat hij tenminste een beetje kan glijden. Na twee keer glijden waarbij ik hem achteruit skiënd tegen houd zodat hij afremt, is hij er klaar mee. Ik voel mij ietwat bezwaard dat hij niet verlengd en wil stoppen. Maar dat is onnodig, hij nodigt mij uit voor pizza en is ontzettend enthousiast over de les. Als ik hem terugbreng naar de verhuur om z’n schoenen in te leveren krijg ik nog een flinke fooi. Hij verzekerd mij dat hij volgend jaar terug komt en dat het skiën hem dan zeker gaat lukken 😊. Ik ben benieuwd..!
In de middag ga ik naar het hotel waarmee onze skischool samenwerkt. Vanmiddag ben ik namelijk gevraagd door een gast om op haar 3-jarige zoontje op te passen zodat zij samen met haar man een middagje kan skiën. Ik hoef hem geen skiles te geven maar we doen een poging tot sneeuwpop bouwen en spelen daarna spelletjes op de hotelkamer. Zo wordt het nog een gezellig middagje ondanks dat ik niet op de ski’s sta. Nadat de ouders terug zijn van het skiën ga ik snel naar huis. Vanavond moet ik weer werken! Zo sluit ik de week gevarieerd af, ik heb mijzelf in ieder geval niet verveeld!
